گفت نگاهت حساس است، دنیا را زیبا باید نگریست!

اما...

وقتی هوس جای عشق را گرفته است!

وقتی هیزی، جای پاکی دو چشم را گرفته است!

 

وقتی رفاقت ها هم برچسب قیمت دارند!

وقتی که دوست ها هم استعداد تهمت دارند!

 

وقتی که ذره ای محبت خالصانه فقط در بطن قصه هاست

وقتی که عشق بی بهانه هم فقط در قلب رمان هاست

 

وقتی که آسمان هم دلش گرفته است!

چون پاکی حالا دیگر فقط از آن فرشته است!

 

چطور میشود زیبا نگریست؟ یا فقط به زیبایی نگریست؟ آیا نگاه را هم میشود تحریف کرد؟!