این اختلال که عبارت است از یک احساس مداوم یا عود کننده جدایی از فرایندهای ذهنی یا بدنی به طوری که گویی شخص از بیرون نظاره گر این فرایندهاست . در خلال احساس مسخ شخصیت ، واقعیت سنجی فرد دست نخورده می ماند . هم چنین اختلال به حدی است که سبب اختلال در کارکردهای شغلی ، اجتماعی و یا سایر کارکردهای مهم فرد می شود .

 

ویژگی اساسی آن ، کیفیت غیرواقعی بودن و بیگانگی است . مسخ شخصیت به عنوان تجربه اتفاقی در زندگی بسیاری از افراد ، پدیده ای شایع است ولی لزوما بیمارگونه